چرا Alan Wake 2 باید برنده جایزه بهترین بازی سال 2023 شود؟

حدود دو هفته تا برگزاری مراسم گیم اورادز 2023 باقی مانده است. بدون شک سال 2023 یکی از خاطره‌انگیزترین‌ها برای هنر بازی خواهد بود و عناوین مهم و قابل‌توجهی منتشر شدند. از بازی Baldur’s Gate 3 گرفته تا افسانه زلدا جدید. در عین حال استودیو رمدی پس از سال‌ها با یک اثر هنری جدید بازگشت. بازی Alan Wake 2 در هشت دسته‌بندی مختلف نامزد دریافت جایزه شده است و شانس زیادی هم برای بردن جایزه بهترین بازی سال 2023 دارد. در این مطلب به دلایلی می‌پردازیم که چرا این بازی لایق دریافت GOTY امسال است.

استدلال ما برای اینکه چرا Alan Wake 2 شایسته جایزه بهترین بازی سال است، پیچیده نیست. در واقع هیچ‌کدام از بازی‌هایی که امسال نامزد دسته‌بندی GOTY شده‌اند، از لحاظ نیروی خلاقه و همچنین بعد هنری در قد و قواره آلن ویک 2 نیستند. باید گفت که اثر هنری را نمی‌توان به شکل یک شیء بررسی کرد و به آن امتیاز داد و اعلام کرد که بهتر از این را نمی‌توان یافت. اما اثر جدید رمدی کاملاً تازه و پر از ایده‌های جدید است، ایده‌هایی که هنر بازی را متحول می‌کنند و این اثری است که میراث مهمی برای دیگر بازی‌سازها و هنرمندان به‌جا می‌گذارد.

می‌توانیم به یکی از مهم‌ترین لحظات بازی اشاره کنیم. فصل موسیقایی We Sing به دلیل ترکیب فرم‌های هنری مختلف باید موردستایش قرار گیرد. همین سکانس به تنهای نمی‌تواند یک جایزه ببرد. در واقع اگر بگوییم بهترین لحظه در یکی از بازی‌های سال 2023 کدام است، باید به همین چپتر اشاره کرد و اینکه چه اندازه مفهوم و معنی و تئوری پشت آن است. فصل پنجم به نام «Old Gods» که ساگا اندرسون، شخصیت اصلی، به دنبال یافتن اودین در خانه سالمندان والهالا است، یکی از ترسناک‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین لحظات آلن ویک 2 است. این قسمت از بازی از همان ابتدا شما را درگیر می‌کند و هر بار عمق بیشتری به داستان می‌بخشد.

رقابت سخت بازی های 2023

باید بگویم که تمامی نامزدهای Game Awards 2023 لایق دریافت جایزه هستند. اما آنچه پس از تجربه Alan Wake 2 متوجه می‌شوید، آن است که هنر بازی می‌تواند به افق‌های تازه‌ای دست یابد که فرم‌های هنری دیگر قادر به رسیدن به آن نیستند. در واقع اگر ادبیات روایتگر امپراتوری‌ها بود، اگر سینما روایتگر امپراتوری مدرن آمریکایی، آنگاه ویدیوگیم روایتگر امپراتوری دیجیتال است. قدرت این فرم هنری در داستان‌سرایی نیست، بلکه در المان‌ها و مکانیک‌های گیم پلی خلاق است. طوری که گیم پلی و مکان می‌تواند منجر به روایتی مسکوت شود. اما آنچه اهمیت دارد، ارائه ایده‌های تازه است. نفوذ به عمق ذهن بشر با قدرت ویدیوگیم. تنها بازی‌ای که امسال نه‌تنها نقدی بر ایده‌های قدیمی ویدیوگیم ارائه کرد و در عین حال انبوهی از ایده‌های تازه را تزریق کرد، آلن ویک 2‌ بود.

ساختار روایی بازی با الهام از آثار دیوید لینچ و عناوین کارآگاهی پست‌مدرن، نفس تازه‌ای به هنر بازی بخشید. داستان بازی بسیار درگیرکننده، عمیق و پر از مضامینی است که امروزه در هنر بازی کمتر پرداخته می‌شوند. در عین حال یک طنز خاص در دل این بازی ترسناک نهفته است. طنزی که باعث می‌شود تا شهر و مکان اصلی بازی برای ما انسانی‌تر شود. طوری که ما با شخصیت‌هایی کاملاً انسانی، واقعی و منحصر به فرد روبه‌رو هستیم. انگار که ما واقعاً روی زندگی این کاراکترها تأثیر می‌گذاریم. شخصیت‌پردازی عمیق و طراحی لول نایاب در نهایت ما را با یک شاهکار هنری مواجه می‌کند. مسئله‌ای که در هیچ‌کدام از آثار دیگر امسال دیده نمی‌شود. عناوین امسال من را یاد مقایسه آدم بااستعداد و نابغه می‌اندازد. آدم بااستعداد در اینجا استودیو لاریان، بهترین نمایش را از خود به‌جا می‌گذارد، اما آدم نابغه، در اینجا رمدی، کاری می‌کند و اثری از خود به‌جا می‌گذارد که سال‌ها بعد فهمیده می‌شود و درک آن در زمانه فعلی ساده نخواهد بود. چه بسیار هنرمندانی مانند باخ که بعدها فهمیده شدند و اثر آنها توسط دیگر نابغه‌های موسیقی درک و زنده شد.

Alan Wake 2 شایسته دریافت جایزه بهترین بازی سال

بدون شک سر و صدا پیرامون بازی Baldur’s Gate 3 بسیار زیاد است. جای شک نیست که بالدورز گیت از قدیمی‌ترین مجموعه‌های بازی رایانه است و یک میراث بزرگ به‌جا گذاشته است. یک اثر نقش‌آفرینی بسیار دقیق و عمیق که تلاش قابل‌ستایشی برای خلق آن انجام شده است. در عین حال بازی The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom نشان داد که می‌توان یک اثر شاهکار را شاهکارتر کرد و اینکه همچنان نینتندو جزو تئوری‌پردازهای بزرگ هنر بازی است. باید بگویم که شانس بالدورز گیت 3 برای بردن جایزه بیشتر است. زیرا که امروزه دنیای ویدیوگیم چندان نمی‌تواند با آثار اعظم و هنری ارتباط بگیرد. در واقع قشر بزرگ گیمرها متشکل از کژوال گیمرهایی هستند که سواد داستانی و هنری اندکی دارند و در ویدیوگیم صرفاً به دنبال احساس می‌گردند. یک سری احساس‌های زودگذر که هیچ‌گاه به تفکر ختم نمی‌شود. در چنین فضایی واضح است که ریمیک رزیدنت اویل 4 جذاب‌تر از بازی‌ای است که آمده تا ژانر ترس و بقا را دگرگون کند و بازی‌های داستانی دیگر را برای همیشه از جلوی چشم شما بیندازد.

Alan Wake 2 به‌مثابه یک جعبه جادویی است که هر بار آن را باز می‌کنید، جایزه تازه‌ای داخل آن است. از همین حالا آلن ویک 2 را می‌توان اثری امروزی و در عین حال کلاسیک خواند. اثری که 200 سال دیگر هم همچنان از آن یاد می‌شود و البته که تجربه یک اثر کلاسیک هر بار درس تازه‌ای به ما می‌دهد. آلن ویک 2 نشان می‌دهد که فرمت داستان‌سرایی و روایت در ویدیوگیم مختص به خود است. نه به سینما و نه تلویزیون مربوط است، بلکه از دل خود آفریده شده است. در کنار آن نوآوری در سبک طراحی هنری و روند خلق بی‌نظیر باعث شده تا با بهترین اثر رمدی تا امروز روبه‌رو باشیم. با اشتیاق خاصی پای گیم اواردز امسال خواهم نشست و می‌دانم که جایزه را از همین حالا به بالدورز گیت 3 داده‌اند، اما باید بگویم که Alan Wake 2 لایق دریافت جایزه بهترین بازی سال 2023 است و حتی اگر آن را نبرد، مطمئن هستم که بزرگ‌ترین تأثیر را بیشتر از دیگر بازی‌های امسال روی هنر بازی خواهد گذاشت.