مشکلات بازی GTA که باید هنگام ریمستر برطرف شوند

با پیشرفت فناوری در دهه فعلی، دست بسیاری از کمپانی‌های بازی‌سازی برای نو سازی و تبدیل بازی‌های قدیمی خود، به محصولاتی که گیمرهای مدرن نیز بتوانند از تجربه آن‌ها لذت ببرند؛ باز شده است. در ادامه می‌پردازیم به مواردی که کمپانی راک استار در صورت تمایل به ریمستر سه‌ گانه GTA باید به آن‌ها توجه زیادی داشته باشد و مشکلات بازی GTA را بررسی خواهیم کرد.

طی چند وقت اخیر، شایعات بسیاری در رابطه با ریمستر و بازنشر سه‌ گانه کلاسیک GTA که به دست راک استار برای کنسول پلی استیشن 2 منتشر شده بودند، به گوش می‌رسد. این سه‌گانه غیر رسمی، با فضاسازی مشابه و بهره بری از یک انجین، شامل بازی‌های: Grand Theft Auto 3، Grand Theft Auto: Vice City و Grand Theft Auto: San Andreas می‌شود. هر سه عنوان امروزه آثاری انقلابی و شاهکار به حساب می‌آیند و جایگاه بزرگی در قلب گیمرهای قدیمی‌تر دارند. گزارش‌های پیرامون ریمستر سه‌ گانه GTA توسط منابع معتبر و موثق صنعت بازی مورد حمایت قرار گرفته است و تا حدی به کل ماجرا مشروعیت بخشیده است.

مشکلات بازی GTA

طبیعی است که طرفداران هیجان زده با شنیدن این اخبار، در پوست خود نگنجند. حتی اگر شما دوران کودکی خود را با این بازی‌ها سپری نکردید و در دسته گیمرهای مدرن‌تر قرار بگیرید، باز هم می‌توانید از مدرنیزه شدن سه‌ گانه GTA سود بسیاری ببرید. بازی‌های درون سه‌ گانه GTA هر کدام بیش از یک دهه قدمت دارند و در بسیاری از المان‌های گیم پلی و جلوه‌های بصری، به خوبی با زمان کنار نیامده‌اند. استفاده از گرافیک و گیم پلی قدیمی، باعث ایجاد مشکلاتی برای بازی GTA می‌شوند و راک استار بهتر است آنها را برطرف کند.

اگر به شایعات منتشر شده توجه کنیم، می‌بینیم که کمپانی راک استار زحمت زیادی کشیده تا بتواند کار ریمستر سه‌ گانه GTA را به بهترین شکل ممکن به پایان برساند و طرفداران قدیم و جدید را ناامید نکند. یکی از این حرکات، پیاده‌سازی کامل این بازی‌ها در Unreal Engine است. در ادامه می‌پردازیم به 14 موردی که کمپانی راک استار در صورت تمایل به ریمستر سه‌ گانه GTA باید به آن‌ها توجه زیادی داشته باشد.

ذخیره‌سازی در وسط مأموریت

شاید همه طرفداران قدیمی سه‌ گانه GTA بتوانند بر روی یک موضوع باهم توافق کنند که آن، کمبود ذخیره‌سازی در بین مأموریت‌های بازی است. البته برخی از مأموریت‌های نسخه‌ی San Andreas دارای ذخیره‌سازی وسط مأموریت هستند؛ با این حال این موضوع، شامل حال دو بازی دیگر نمی‌شود. این موضوع را هم باید در نظر بگیرید که هوش مصنوعی دشمنان، در این سه بازی‌، به‌شدت بی‌رحم طراحی شده و در صورت بالا نبردن توانایی‌ خود، با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شوید.

همچنین با در نظر گرفتن کمبود منابع درمانی در بازی، مقابله با مراحل پایانی سه‌ گانه GTA بدون استفاده از کد تقلب، کاری بسیار دشوار خواهد بود. اگر کمپانی Rockstar بخواهد این سه‌گانه شایعه شده را به بهترین شکل ممکن برای بازیکنان مدرن بازسازی کند، یکی از اولین مواردی که برای فراری ندادن آن‌ها باید در نظر بگیرد، قرار دادن سیستم ذخیره‌سازی خودکار در میان مأموریت‌های بسیار سخت این بازی‌ها است که در زمان خود نیز اشک بسیاری از گیمرها را درآورده بود.

بهبود بخشیدن سیستم تیراندازی

سیستم تیراندازی سه‌ گانه GTA به‌هیچ‌وجه مانند چیزی که گیمرهای مدرن از یک بازی با المان‌های تیراندازی انتظار دارند، نیست و نباید هم تقصیر را بر گردن آن‌ها انداخت. بازی‌های شوتر در دوران پلی استیشن 2 به شکلی دیگر بودند و بسیاری از المان‌های مدرن مانند کاور گیری و شلیک از پشت کاور، سال‌های بعد در نسل هفتم اختراع شد.

اگر بخواهیم بر روی این زخم مقداری نمک هم بپاشیم، باید به هوش مصنوعی دیوانه‌وار دشمنان بازی دوباره اشاره کرد که گویا به‌هیچ‌وجه قرار نیست بمیرند و نگه داشتن اسلحه‌ها در دست هم حس و حالی به خوبی بازی‌های مدرن سری ندارد. حتی هدف‌گیری با این اسلحه‌ها نیز در بسیاری مواقع، دقیق و سینمایی نیست؛ با این حال بازی GTA: San Andreas دارای قابلیتی به نام قفل خودکار است که به صورت اتوماتیک بر روی دشمنان قفل می‌شود و بسیاری از دشواری‌های بازی قبلی را کاهش می‌دهد.

• 10 بازی شبیه GTA V که باید تجربه کنید

در مقایسه با شاهکاری که کمپانی Rockstar در سیستم تیراندازی بازی GTA 5 توسعه داده بود، سه‌ گانه GTA به‌هیچ‌وجه با گذر زمان در این زمینه درخششی ندارند. جزئیات در رابطه با اندازه و جاه‌طلبی ریمستر سه‌ گانه GTA همواره نامشخص است؛ بنابراین غیرمنطقی است پیش‌بینی اینکه Rockstar تا چه اندازه قرار است دست به تخریب و بازسازی مجدد این بازی‌ها بزند. با این حال، کمی دست‌کاری هوشمندانه و اصلاح آمار و ارقام از پیش تعیین شده، قطعاً می‌تواند ریمستر سه‌ گانه GTA را به سطح قابل قبولی ارتقا دهد.

انیمیشن پریدن

دو بازی از سه‌گانه GTA یعنی عناوین Grand Theft Auto: Vice City و Grand Theft Auto 3 دارای انیمیشن پرش بسیار بحث برانگیزی هستند! به دلیل قدمت زیاد این دو بازی که نزدیک به بیست سال می‌رسد، یکی از چندین مشکل در زمینه انیمیشن حرکات، در رابطه با نحوه پرش است که علاوه بر خنده‌دار بودن و نشان دادن ضعفش به نسل جدید، می‌تواند در بسیاری موارد برای گیمرها دست و پا گیر باشد.

از دشواری‌های این دو بازی GTA: Vice City  و GTA 3، پرش‌های ضعیف و نرسیدن بازیکن به ارتفاع بالاتر و از همه بدتر، ناتوان بودن دو شخصیت اصلی در رابطه با گرفتن لبه‌ی سطوح و بالا رفتن از آن‌ها است. حتی تصور اینکه در یک بازی مدرن، شخصیت اصلی نتواند لبه‌های دیواری را گرفته و از روی آن بپرد، دیوانه‌وار به نظر می‌رسد! در نتیجه در صورت مطرح شدن موضوع ریمستر سه‌ گانه GTA توسط Rockstar، از اولین و ساده‌ترین اقداماتی که باید در بهبود این بازی‌ها انجام شود، درست کردن انیمشین پرش است که به‌مانند مشکل سیستم تیراندازی، نباید نیازمند زحمت زیادی باشد.

سیستم ستاره‌های تحت تعقیب

سیستم تحت تعقیب پلیس‌ها در سری بازی‌های GTA یکی از به‌یادماندنی‌ترین و البته شناخته‌شده‌ترین المان‌های این بازی‌ها است. این سیستم که از اولین نسخه رسمی حضور پررنگی داشته، در سه‌ گانه GTA و دیگر بازی‌های ابتدایی سری، یکی از دشوارترین پدیده‌ها برای افراد ناآشنا و تازه وارد است. دست و پنجه نرم کردن با تعداد کمی از ستاره‌ها نباید برای کسی آن‌چنان دشوار باشد؛ با این حال زمانی که در دردسری دنباله‌دار افتاده و ستاره‌ها شروع به بالا رفتن کنند، آن زمان است که درد و استرس بالا آغاز می‌شود.

با بالا رفتن ستاره‌ها، خودروهای زرهی و تانک‌های پلیس به طور مداوم شما را تعقیب می‌کنند. خلاص شدن از شر آن‌ها بدون استفاده از قابلیت‌های درون بازی مانند Pay n’ Spray (که در آنجا می‌توانید ماشین خود را رنگ کرده و پلیس را گم کنید) و ناحیه‌هایی که ستاره‌هایی در آن پنهان شده و با حرکت درون آن‌ها، از درجه تعقیب کم می‌شود؛ تقریباً عملی غیر ممکن است. این مشکل در بسیاری از موارد به حدی برای بازیکنان طاقت فرسا می‌شود که به ناچار دست به دامن کدهای تقلب می‌افتند.

بازی‌های جدیدتر سری GTA به بهترین شکل ممکن با طبقه‌بندی تمامی اطلاعات ضروری بر روی نقشه (مانند مکان خودروهای پلیس و وسعت دید آن‌ها) از شر این مشکلات خلاص شده‌اند. ریمستر سه‌ گانه GTA بهتر است که از این بازی‌ها درسی بگیرد و با شکل دادن به این سیستم ناقص، بازی بهتری را در اختیارمان قرار دهد.

بازسازی مکانیک کنترل GTA 3 از ریشه

بازی GTA 3 به‌عنوان اولین بازی سه بعدی جهان آزاد و یکی از مهم‌ترین ویدیو گیم‌های قرن 21، بسیاری از قدم‌های جاه‌طلبانه کمپانی سازنده خود را با موفقیت در سال 2001 برداشت؛ با این حال سیستم کنترل شخصیت اصلی، یکی از این موفقیت‌ها نیست. علاوه بر احساس ناخوشایند حرکات شخصیت اصلی به دلیل انیمیشن‌های قدیمی، کنار آمدن با کنترل خشک و بی‌روح وی از بزرگ‌ترین دشواری‌های موجود در GTA 3 است.

این مسئله بر روی دسته کنسول پلی استیشن 2 نیز به دشواری کار افزوده و قرار داشتن دکمه شلیک بر روی کلید مربع به جای دکمه‌های ماشه، قطعاً دردناک‌ترین مشکل برای بازیکنان مدرن خواهد بود. البته که به دلیل سن بالای این بازی، تمامی این مسائل قابل درک هستند؛ با این حال مدرن کردن کنترل شخصیت اصلی باید از اولویت‌های بالای Rockstar در زمینه ریمستر سه‌ گانه GTA باشد.

نبود قابلیت شنا کردن در بازی‌های GTA: Vice City و GTA 3

طرفداران پروپاقرص دو بازی GTA: Vice City و GTA 3 شاید به خاطر داشته باشند که نمی‌توانید در این بازی‌ها شنا کنید. در صورتی که امکان رفت و آمد از طریق دریا توسط وسایلی مانند قایق‌ها امکان پذیر است، پریدن درون آب مساوی با مرگ بلافاصله شخصیت اصلی خواهد بود. این موضوع به تنهایی شاید برای بازیکنان مشکل آن چنان عظیمی نباشد؛ با این حال به دلیل فیزیک قدیمی و خشک سه‌گانه GTA، امکان سرنگون شدن و سقوط بازیکنان از قایق به آب به دلیل برخورد به موانع، وجود خواهد داشت که اتفاقی ناجوانمردانه است.

همچنین مشکلاتی مانند پیاده شدن از قایق‌ها و پریدن بر روی ساحل را هم باید حساب کرد که در صورت اشتباه از سوی بازیکن، با مرگ شخصیت اصلی به همراه خواهد بود که به‌هیچ‌وجه نمایانگر یک طراحی حرفه‌ای از سوی یک کمپانی بازی سازی حرفه‌ای نیست و بهتر است در ریمستر سه‌گانه GTA از شر آن خلاص شویم.

مقیاس نقشه در بازی GTA: Vice City

بازی GTA: Vice City که همواره به‌عنوان یکی از بهترین نسخه‌های سری GTA شناخته می‌شود، نسبت به سایر عناوین جدیدتر، کمی کوچک است. با این حال اندازه بزرگ همیشه به معنای کیفیت بهتر نیست و بازی GTA: Vice City نیز از دنیای کوچک خود به بهترین شکل ممکن بهره می‌برد و تنوع خارق‌العاده‌ای را در میان مراحل بازی شاهد هستیم که برای یک بازی جهان آزاد در سال 2002 بی‌نظیر است.

اگر محدودیت‌هایی که سخت افزار کنسول پلی استیشن 2 برای بازی‌های آن زمان به وجود آورده بود را حساب کنیم، کمپانی Rockstar بهترین محصولی که با منابع خود می‌توانستند بسازند را تحویل مخاطب داد و همین برایمان کافی است. با این اوصاف، کمی سخت است که به دنیای بی‌نظیر ولی محدود این بازی نگاه کنیم و حسرت این را نخوریم که می‌شود آن را در ابعادی عظیم الجثه مانند دنیای بازی GTA 5 توسعه داد.

بازی GTA: Vice City در زمان ساخت، نواحی زیادی داشت که نتوانستند به محصول نهایی برسند که می‌توان در میان بسیاری از آن‌ها به قسمت‌هایی از ساحل واشنگتن و فانوس‌های دریایی اشاره کرد. اگر این قسمت‌ها به بازی اضافه می‌شد، قطعاً مقیاس نقشه بازی به شکل مناسبی گسترده می‌شد. دنیای بزرگ‌تر در بازی‌های Rockstar همیشه مساوی رازها و جزئیات دیوانه کننده‌ای است که بازیکنان تا مدت‌ها مشغول یافتن آن‌ها خواهند بود و این موضوع می‌تواند با ریمستر سه‌ گانه GTA به راحتی نیز شامل حال GTA: Vice City و برداشت خیالی‌اش از شهر Miami شود.

نبود موتور سیکلت در GTA 3

همانطور که پیش از این به آن اشاره شد، بازی GTA 3 به دلیل سن زیادی که دارد، بسیاری از المان‌های شناخته شده بازی‌های مدرن را شامل نمی‌شود. نبود برخی از این المان‌ها، به دلیل آشنایی و همزاد پنداری بازیکنان مدرن، ممکن است تجربه سختی را از GTA 3 برایشان رغم بزنند و پتانسیل این بازی کلاسیک را آن طور که باید و شاید برایشان نمایان نکند.

یکی از این ویژگی‌ها، موتور سیکلت‌ها هستند که اثری از آن‌ها در دنیای GTA 3 وجود ندارد. این امر در مقایسه با سایر عناوین در سه‌ گانه GTA گزینه‌های حمل و نقل بازیکنان را به شدت دشوار و محدود می‌کند. قطعاً می‌دانیم که اضافه کردن چنین ویژگی بزرگی به عنوانی که آن را شامل نمی‌شود، مسئله زمانبری برای کمپانی Rockstar خواهد بود؛ با این حال می‌تواند برای جلب توجه بازیکنان قدیمی که مدتی است آن را تجربه نکردند و همچنین گیمرهای مدرن، امری ضروری در ریمستر سه‌گانه GTA باشد.

کمبود وسایل نقلیه هوایی در GTA 3

همانند مورد قبلی، هیچ وسیله نقلیه‌ای برای پرواز کردن در GTA 3 وجود ندارد. به همین منظور، یک مشکل بسیار بزرگ در گیم پلی GTA 3 به وجود می‌آید؛ نبود هیچ گونه تنوعی در جا به جایی در دنیای بازی. البته قابل ذکر است که بر خلاف نبود موتور سیکلت در بازی، امکان پرواز کردن در نسخه اورجینال GTA 3 وجود دارد و آن هم استفاده از کدهای تقلب است. با این وجود، حس و حالی که از پرواز کردن در سایر بازی‌های سری تجربه کردیم، نمی‌تواند هیچ جایگزینی داشته باشد و کمپانی Rockstar نیز در صورت فرو رفتن در جریان ریمستر سه‌ گانه GTA و جدی بودن در این قضیه، بهتر است نگاهی به این مشکل انداخته و تعدادی هواپیما و هلیکوپتر به GTA 3 اضافه کند.

مأموریت Wrong Side of the Track در بازی GTA: San Andreas

نسخه‌های قدیمی سری GTA شامل مراحلی هستند که همواره می‌توانند خاطرات بدی را برای گیمرهای قدیمی زنده کنند. درجه سختی تمامی عناوین سری GTA همواره در مرز بین چالش برانگیز و قابل تحمل شناور بودند و تنها در مواردی معدود از حد خود خارج می‌شده تا اشک بازیکنان را در بیاورند. مأموریت Wrong Side of the Track از بازی تحسین شده Grand Theft Auto: San Andreas قطعاً یکی از این مراحل است.

• 10 مأموریت حماسی برتر در بازی های GTA

در جریان این مرحله کلاسیک و به شدت بدنام، شخصیت اصلی بازی CJ به همراه دوستش Big Smoke در تعقیب گروهی از خلافکاران بر روی موتور سیکلت هستند و دشمنانشان نیز بر روی قطار در حال شلیک به سمتشان هستند. ترکیب تخریب پذیری بالای گلوله‌های دشمن و دقت پایین تیراندازی Big Smoke با مسیر کوتاه مرحله که پیروزی را دشوارتر از پیش کرده، می‌توان از این مرحله به عنوان یک جهنم واقعی یاد کرد. در طی سال‌های حضور بازی در بازار، گیمرها موفق شدند تا استراتژی‌های پیچیده و دقیقی را خلق کنند تا بتوانند چالش این مأموریت بدنام را به زمین بزنند. منصفانه‌ترین حالت این است که کمپانی Rockstar در ریمستر سه‌ گانه GTA این مرحله را کمی برای بازیکنان جدید، ساده کند.

مأموریت Zero’s RC در بازی GTA: San Andreas

مأموریت Zero’s RC یکی دیگر از مراحل به شدت دشوار بازی GTA: San Andreas است که رد کردن آن با استفاده از روش‌های عادی، کاری دشوار است. در این مأموریت، بازیکنان کنترل یک هواپیمای RC را در دست می‌گیرند و با استفاده از اسلحه‌های هواپیما، پنج هدف را در محله شکار می‌کنند. یکی از عمیق‌ترین مشکلات تمام عناوین سه‌ گانه GTA، در زمینه سیستم پرواز و کنترل وسایل پرنده است. و این امر به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند برای مخاطبان مدرن قابل قبول باشد.

هر مأموریتی که در این سه بازی در زمینه پرواز می‌چرخد، دشواری‌های خاص خود را خواهد داشت. علاوه بر این، همیشه مشکل تمام شدن سوخت هواپیما پیش از اتمام مأموریت وجود دارد که مانند نمکی بر روی زخم پیشین است. اقدام به رفع مشکلات این مرحله و یا حتی ساده‌تر کردن سیستم پرواز، می‌تواند تبدیل به یکی از نکات مثبت ریمستر سه‌گانه GTA شود.

امکان بالا رفتن از نردبان در بازی GTA: San Andreas وجود ندارد

کاملاً محتمل است که در طول سفرهای خود در نقشه‌ی عظیم San Andreas، با تعدادی نردبان برخورد کنید. با این حال امکان بالا رفتن از این نردبان‌ها وجود ندارد که موضوعی ناامید کننده است. به دلیل رشد بالای امکانات بازی GTA: San Andreas نسبت به دو عنوان دیگر سه‌گانه GTA از جمله توانایی گرفتن لبه‌های دیوار و بالا رفتن از آن، اینکه نمی‌توان از نردبان‌ها استفاده کرد و به نواحی بالا دسترسی پیدا کرد، واقعاً موضوع غم‌انگیزی است. گفته شده که به دلیل محدودیت در فضا، امکان بالا رفتن از نردبان‌ها از بازی حذف شد. حال که هیچ گونه محدودت زمانی و مکانی وجود ندارد، قرار دادن این قابلیت در ریمستر سه‌ گانه GTA امری ضروری به حساب می‌آید.

بافت‌های بهتر برای شخصیت‌ها

با توجه به این موضوع که عناوین موجود در سه‌گانه GTA بیش از یک دهه از عمرشان می‌گذرد، طبیعی است که بسیاری از جلوه‌های بصری و گرافیک بازی به‌خوبی برای نسل جدید ترجمه نشده باشند. قطعاً یکی از اصلی‌ترین دلایلی که یک بازی برای نسل جدید و تکنولوژی‌های مدرن ریمستر می‌شود، بهبود آن از نظر بصری و بخشیدن روحی تازه به آن است.

استفاده کمپانی Rockstar از یک استایل هنری واقع گرایانه برای صورت‌های شخصیت‌ها، به‌هیچ‌وجه به کمک جاودانه ماندن گرافیک بازی نیامده و برعکس به عتیقه شدن آن سرعت بالایی بخشیده است! هر سه نسخه عناوین سه‌گانه GTA به دلیل بافت‌های بسیار کم کیفیتی که درونشان استفاده شده، به‌شدت خشک و بی جزئیات به نظر می‌رسند. حتی بازی Grand Theft Auto: San Andreas که از سایر عناوین جدیدتر است، شامل دست‌های عجیب آجری و انگشتان چسبیده به هم شخصیت‌ها است که به‌راحتی می‌تواند گیمرهای جدیدتر را از خود فراری دهد.

البته که نمی‌توان انتظار داشت تا ریمستر سه‌ گانه GTA از نظر رشد بصری به عناوین جدیدتر کمپانی Rockstar مانند بازی Red Dead Redemption 2 نزدیک شوند؛ با این حال باید وقت و تلاش بسیاری در زمینه بافت‌های شخصیت‌ها انجام شود تا این ریمستر بتواند برای گیمرهای جدیدتر، هر چه بیشتر خوشایند شود.

بهبود بخشی‌های دیگر

لیستی طولانی از مشکلات فنی و بصری وجود دارد که امروزه تجربه این سه شاهکار کلاسیک را برای بسیاری تبدیل به یک کابوس واقعی کرده است. تلاش زیادی نیاز است تا بتوان از شر همه مشکلات این بازی‌ها خلاص شد و به یک محصول تمیز و مدرن رسید. اجرای بازی‌های GTA 3 و GTA: Vice City بر روی نرخ فریم بالای 60 فریم بر ثانیه می‌تواند مشکلات عجیب و غریب فنی بسیاری را مانند باگ‌ها و رفتارهای عجیب به وجود بیاورد که راه حل مشخصی نیز برای آن‌ها وجود ندارد.

سرعت رندر محیط‌های دور به شدت در رزولوشن‌های بالا به کندی انجام می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد حواس پرتی شود. نسخه رایانه‌های شخصی دو بازی GTA 3 و GTA: Vice City گزینه‌های زیادی برای دست‌کاری و تعمیر دستی بازی درون خود جای نداده و باید با چیزی که دارید کنار بیایید. تمامی این موضوعات نام برده، از موارد بدیهی برای ریمستر کردن یک بازی کلاسیک است که نیازی به گفتن آن‌ها وجود ندارد؛ با این حال خواستیم تا اشاره‌ای داشته باشیم به تمامی چیزهایی باید دست به دست هم بدهند تا ریمستر سه‌ گانه GTA تبدیل به یک تجربه نهایی از این سه بازی کلاسیک برای گیمرهای مدرن شود.

منبع: GamingBolt