مصاحبه با لیدی دیمتریس واقعی: نمیدانستم Resident Evil Village این اندازه مهم است!

تعداد معدودی از شخصیت‌های مشهور بازی‌های ویدیویی توانسته‌اند میان طرفداران به محبوبیت برسند و درواقع شهرت، به معنی محبوبیت نبوده است. لیدی دیمتریس ، همان خانم خون‌آشام قدبلند بازی Resident Evil Village تنها کاراکتری است که در طول چند سال اخیر توانسته به قلب عاشقان بازی‌های ویدیویی نفوذ کند. ما چند روز پیش با بازیگر نقش لیدی دیمتریس آشنا شدیم و کسی باور نکرد که این خانم خوش‌رو و خوش‌خنده، توانسته باشد در نقش این خون‌آشام ترسناک بازی کند. اگر برایتان سؤال است که خانم مگی رابرتسون، چطور برای بازی در این نقش انتخاب‌شده و چه نظری در مورد بازی دارد، همراه پارسی گیم باشید!

مصاحبه‌گر: آیا از کودکی آرزوی بازیگر شدن داشتید؟

من فعالیت حرفه‌ای‌ام را به‌عنوان یک خواننده شروع کردم و در محافل مختلفی به خوانندگی می‌پرداختم. من کارگردان صدای گروه کاپلا بودم که فوق‌العاده سرگرم‌کننده بود و واقعیتش را بخواهید، آن‌چنان از بازیگری خوشم نمی‌آمد و آن را ترسناک می‌دانستم. عاشق خواندن در گروه‌های سرود و سالن‌های کنسرت بودم و دوست داشتم بخشی از یک گروه بزرگ باشم. طنز ماجرا آنجاست که من حالا یک بازیگرم و یک نقش معروف را هم بازی کرده‌ام!

داستان بازیگری من واقعاً کلیشه‌ای است. دوستی از من خواست که برای نمایش‌نامه مدرسه درخواست دهم و ابتدا نمی‌خواستم این کار را انجام دهم اما او اصرار کرد و به همین دلیل درخواست دادم. جالب است که دوستم قبول نشد و من را قبول کردند. اما من همه‌چیز را به دوستم مدیونم. بعدها بود که عاشق تئاتر شدم و خودم را آنجا یافتم.

سال‌های اول بازیگری چطور بود؟

فشار زیادی در صنعت بازیگری وجود دارد. انگار که همیشه عقب هستید و باید تلاش کنید و فعال باشید تا خود را به بقیه برسانید. هیچ‌وقت حس رضایت از خود ندارید و به‌طور مدام خودتان را قضاوت می‌کنید. آن سال‌های اول مداوم خودم را نقد می‌کردم که تو به آرزویت نمی‌رسی اما اگر آن کارها را نمی‌کردم، هیچ‌گاه فرصت شرکت در Resident Evil Village را پیدا نکردم.

وقتی‌که تئاتر بازی می‌کردی، اصلاً فکر می‌کردی روزی در ویدیو گیم فعالیت کنی؟

اصلاً! من تا زمانی که به لس‌آنجلس نقل‌مکان نکردم، هیچ اطلاعی از ویدیو گیم نداشتم. لس‌آنجلس فوق‌العاده است و صنعت سرگرمی اینجا بسیار گسترده است و فرصت‌های بی‌نظیری در اختیار شما می‌گذارد. بازیگر بودن در این شهر ساده‌تر از شهرهای دیگر است. من بیشتر در تئاتر بازی کرده‌ام و به همین دلیل، چندان از ویدیو گیم و صداپیشگی اطلاعی نداشتم. واقعاً تا زمانی که به اینجا آمدم، از دنیای بازی خبری نداشتم.

تغییر از تئاتر به ویدیو گیم چه حس و حالی داشت؟

کار در ویدیو گیم کاملاً با تئاتر متفاوت است اما شباهت‌هایی وجود دارد. می‌دانید مثلاً شکسپیر مقام بالایی دارد و کارهای او بسیار عمیق و زبان او فوق‌العاده مجلل است، خب عناوین علمی تخیلی و فانتزی هم ‌چنین فضایی دارند. همگی دارای این موقعیت‌های مرگ وزندگی هستند. لیدی دیمتریس بسیار شکسپیرانه به نظرم آمد، به‌خصوص با آن زبان مخصوص به خودش. نویسندگان بازی واقعاً جذب نحوه‌ای که او صحبت می‌کند شدند. کپکام هم کار فوق‌العاده‌ای انجام داد و به‌طور کل باید بگویم که همه‌چیز از ابتدا برایم واضح و آشکار بود.

چطور نقش لیدی دیمتریس به شما رسید؟

فکر نمی‌کنم که شانس در انتخاب من تأثیر داشت زیرا که این محصول مدت‌ها تلاش و کوشش بود. البته من تازه به لس‌آنجلس نقل‌مکان کرده بودم و چنین نقشی برایم عجیب بود اما در تست اولیه شرکت کردم و بعدها با خود فکر کردم که می‌توانم یک صداپیشه هم باشم! بعداً که فهمیدم نقش به من رسیده، هیجان را همه‌جا حس می‌کردم. یادم است کسی اوایل می‌گفت: «باورم نمیشه بخشی از این فرانچایزم! این رویایی بود که بالاخره به واقعیت پیوست»

آن موقع بود که فهمیدم قرار است یک نقش بزرگ را بازی کنم. من به خانه رفتم و مشغول جستجو اسم بازی شدم که در آن نقش اصلی رادارم! آن لحظه بسیار بزرگی بود و مجبور شدم که اندکی بنشینم تا بتوانم چنین چیزی را هضم کنم، باورم نمی‌شد!

این اولین بار بود که از موشن کپچر استفاده کردید، تجربه آن چطور بود؟

من فکر می‌کنم که تحصیلات و تجربه‌ام واقعاً به کمک من آمد. موشن کپچر چیزی میان بودن روی صحنه و بودن جلوی دوربین است. شما در این فضای بزرگ قرار دارید که باید به تخیل خود ازآنچه در اطرافتان اتفاق می‌افتد، تکیه کنید. لباس و وسایل موجود کمکی به شما نمی‌کند. همه‌چیز به تخیل بستکی دارد. این مشابه کاری بود که ما در تئاترهای سیاه و سفید انجام می‌دادیم و خب من مشکلی با این فرایند نداشتم. می‌دانید خیلی به بازی‌های کودکانه شباهت دارد. ما در کودکی از تخیل خود برای بازی استفاده می‌کردیم. همه‌چیز برای من جدید بود اما درعین‌حال آشنا!

چه توصیه‌هایی به شما از طرف کارگردان شد؟

در استدیو موشن کپچر، آن‌ها یک کلاه سیمی عجیب به سر من وصل کردند که فوق‌العاده به من کمک کرد، زیرا که حس کلاه لیدی دیمتریس را به من داد و اینکه من چطور باید به بقیه نگاه کنم. آن کلاه باعث شد تا حرکات فیزیکی شخصیت را بهتر متوجه شوم، باید بگویم که این شخصیت هیچ‌گاه نمی‌تواند روی یک خط راست حرکت کند و همه‌چیز در مورد او بسیار غیرمستقیم و منحنی وار است.

او درعین‌حال ظریف اما قدرتمند است، وقتی‌که او میز را بلند کرد و آن را به سمت دیگر اتاق پرتاب کرد، فهمیدید که چه اندازه قدرت دارد؟

من عاشق این دوگانگی شخصیت او هستم. شما راست می‌گویید، او ظریف است اما خشمگین، سلطنتی اما خونسرد؛ اما زیر تمام آن ویژگی‌ها، او آدم بسیار احساسی است. این احساسات است که او را کنترل می‌کند اما معمولاً او اجازه گر گرفتن احساسات را نمی‌دهد. لیدی دیمتریس از بازی Resident Evil Village بسیار به‌ظاهر و قیافه‌اش اهمیت می‌دهد اما درعین‌حال بسیار قوی و خشن است.

در مورد صدای او بگویید، چطور این لهجه ایجاد شد؟

صدا و صحبت‌های او همان چیزی است که من در تست اولیه هم تکرار کردم. نوعی لهجه مرتبط با ایالات میانی آمریکا که مشخص نیست آیا آمریکایی است یا انگلیسی. زبان او بین این دو لهجه در جریان است و تعدادی از آواها مرتبط با انگلستان هستند که باعث شده تا کیفیت شخصیت او بالاتر رود. به نظرم چنین لهجه‌ای مختص اوست زیرا که او خودش را از بقیه برتر می‌داند.

بازی Resident Evil Village دارای بازیگران عجیبی بود، کار با آن گروه چطور بود؟

بازیگری به‌نوعی نمایش یک واکنش است و هنگامی‌که بازیگران دیگری هم اطراف شما هستند، کار بسیار سرگرم‌کننده‌ای است. شما شروع به یافتن حقایق جدید می‌کنید و واقعاً یک نعمت است که کنار هم داخل یک اتاق هستید و از بودن باهم لذت می‌برید. ملاقات این افراد برای اولین بار فوق‌العاده بود و البته تمام کارکنان Capcom هم رفتار مهربانانه‌ای با من داشتند. چیزی که در مورد این افراد دوست دارم آن است که هیچ گروهی به‌اندازه صداپیشه‌ها مهربان و سخاوتمند نیستند. هرکسی که دیدم رفتار خوبی داشت و با خودم گفتم که من به اینجا تعلق دارم.

اولین حضور شما در ویدیو گیم، یکی از بزرگ‌ترین فرانچایزهای دنیا بود، چه فشاری روی دوش شما بود؟

چه شیوه‌ای برای ورود به این صنعت! نه؟ قطعاً فشار وجود دارد. من گیمر نیستم اما خب می‌دانستم که Resident Evil چگونه است و در مورد آن شنیده بودم اما هیچ‌گاه فکر نمی‌کردم این اندازه پروژه بزرگی باشد. واقعاً مرا حیرت‌زده کرد. اوایل کار سختی داشتم و می‌گفتم ای‌کاش می‌توانستم کارم را چند لول بالا ببرم و خوشبختانه این کار را انجام دادم.

معرفی بازی Resident Evil Village و لیدی دیمتریس، سروصدای زیادی به پا کرد، شما آن زمان چه حسی داشتید؟

خیلی حس عجیبی داشتم! زیرا که نمی‌توانستم هیچ‌چیز در مورد بازی بگویم و همین‌طور در سایه، عملکرد بقیه را می‌سنجیدم. کاملاً عجیب و غیرمانوس بود اما نیکل تامکینس که نقش یکی از دختران لیدی دیمتریس را بازی می‌کند، به من پیام داد که «ترکوندی!» خوشحالم که می‌توانستم با بقیه افراد حاضر در تیم صحبت کنم و همگی می‌گفتند که «خدای من، چه اتفاقی افتاده؟». اتفاق بزرگی بود.

بازی نهایی با آنچه تصور می‌کردی، چه تفاوتی داشت؟

ما واقعاً خوش‌شانس بودیم زیرا که بخشی از بازی را می‌توانستیم از طریق مانیتورها ببینیم. هنگامی‌که بازی نهایی را دیدم، چندان تعجب‌زده نشدم. آن مانیتورها واقعاً به من کمک کردند، زیرا هر وقت خودم را گم می‌کردم، دستانم را تکان می‌دادم و می‌دیدم که شخصیت اصلی چطور تکان می‌خورد. اما تجربه بازی اصلی واقعاً بهتر از چیزی بود که فکر می‌کردم. من به مدت 2 سال روی بازی کارکردم اما آن‌ها مدت‌ها بود که در حال ساخت بازی بودند و باید این سؤال را از آن‌ها پرسید. کار با چنین افراد بی‌نظیری الهام‌بخش بود.

و آخرین و مهم‌ترین سؤال! آیا قدبلند ازجمله الزامات بود و اینکه شما هم قد لیدی دیمتریس از Resident Evil Village هستید؟

من که 2 متر و 90 نیستم! سؤال‌ها می‌پرسید! فکر کنم قدبلند جزو مشخصات شخصیت بود و ازآنجایی‌که من یک متر و 82 سانتی‌متر هستم، کمک زیادی به آن‌ها کردم.

بازی Resident Evil Village موفقیت بزرگی برای Capcom بوده و این اثر فروش زیادی داشته است. مانند همیشه خوشحال می‌شویم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

در پارسی گیم بخوانید:

1. نقد و بررسی بازی Resident Evil Village
2. داستان بازی Resident Evil Village

منبع: PCGAMER