نقد و بررسی بازی Mortal Kombat X

سری بازی های Mortal Kombat را به آن حس خاص و جذاب و آن بی‌رحمی‌هایش می شناسیم. همواره عناوین این سری برای کسانی که علاقه‌مند به تجربه بازی‌های مبارزه ای هستند جذاب بوده و است. این عنوان یک فرانچایز با یک پیشینه طولانی و عظیم بوده که همواره طرفداران بسیاری در سراسر جهان داشته است. درست است که این فرانچایز بزرگ در تمام این سال‌ها بالا و پایین‌های بسیاری را دیده است اما بزرگ‌ترین تغییر و تحولی که این عناوین به خود دیدند سال 2011 بود که شرکت NetherRealm این بازی را اساساً از ابتدا اما پایبند به تمام ریشه‌ها ساخت. مشخص بود که این شرکت با انتشار این عنوان ریسک بسیار بزرگی را پذیرفت چرا که سیل تغییراتی که بر آن اعمال کرد آن‌قدر زیاد بود که ممکن بود هر نتیجه ای داشته باشد اما این عنوان آن‌قدر نسبت به قبل پیشرفت و تازگی داشت که نه تنها ننگی برای نسخه‌های قبلی به شمار نرفت بلکه استانداردهایی که از این سری می‌شناختیم را درجات بسیاری بالا برد و کاری کرد که این عنوان تبدیل به یکی از عظیم‌ترین بازی‌های مبارزه ای ساخته شده در تاریخ شود.

جدا از پیشرفت‌های مختلف در بخش مبارزه ای و امکانات جدید و طراحی‌های عالی در آن زمان و ویژگی‌های جدیدی که در بندبند بازی موج می زد، آن بخش داستانی فوق‌العاده که هرگز از یک بازی در سبک مبارزه ای انتظار نمی رفت؛ آن‌قدر عملکرد عالی داشت که هر گیمری را به تجربه‌اش ترغیب می‌کرد. بعد از آن بر خلاف انتظار طرفداران ندررلم نسخه بعدی این بازی را منتشر نکرد و یک بازی Injustice Gods Among Us را منتشر کرد. عنوانی که شاید به اندازه بازی های قبلی موفق نبود اما پر بود از ویژگی‌هایی تازه که مشخص بود سازندگان در حال تست کردن آن‌ها بوده‌اند. در حقیقت NetherRealm Studios چندین و چند ویژگی خوب و بد جدید را در این عنوان قرار داد و شاید همین باعث شد که این عنوان به اندازه بازی قبلی آن‌ها مورد توجه قرار نگیرد. این کار هدفی کاملاً از پیش تعیین شده داشت و ندررلم می دانست که چه کار می کند. این شرکت تمام ویژگی‌هایی که می‌خواست در عنوان اصلی‌اش یعنی سری Mortal Kombat قرار دهد را در این عنوان تست کرد و خوب‌هایشان را برگزید و با در نظر داشتن ریشه‌های نسخه‌های قبلی سری Mortal Kombat و حفظ جذابیت‌های نسخه نهم دست به ساخت بازی Mortal Kombat X زد. با این تفاوت که عناصری چون جذابیت گرافیکی بسیار بیشتر از نسخه قبل، کارگردانی بهتر صحنه‌ها، نوآوری‌هایی کاملاً جدید و جذاب، معرفی شخصیت‌های جدید و … را نیز با آن‌ها ترکیب کرد و به علاوه تمام این‌ها سعی کرد مشکلاتی که در نسخه نهم به چشم می خورد را نیز برطرف کند. تمام این سخنان برای این بود که بدانیم این عنوان از کجا آمد. حال می خواهیم نگاهی داشته باشیم به جزئیات وجود دهمین نسخه از سری مورتال کمبت تا دریابیم ندررلم حقیقتاً در نسل هشتم برایمان چه آشی پخته است.

بازی های مبارزه ای یا Fighting بدون شک به بخش مبارزاتشان شناخته می شوند و هرگز کسی به دنبال بخش داستانی ویژه ای در آن‌ها نبوده اما متأسفانه و یا خوشبختانه ما انسان‌ها همواره در پی مقایسه با گذشته هستیم و در این عنوان نیز از آنجایی که در نسخه قبل خود یک داستان ویژه و جذاب و باور نکردنی داشت همواره در پی یک داستانی جذاب بودیم. متأسفانه این جست‌وجوی نسبتاً بی نتیجه بوده است؛ اشتباه نکنید، Mortal Kombat X بخش داستانی دارد، بخش داستانی نسبتاً خوبی هم دارد اما اگر منتظر چیزی در حد داستان نسخه نهم هستید متأسفانه عمیقاً ناامید خواهید شد و اصلاً چیزی در آن سطح را نخواهید یافت. شاید اگر داستان نسخه دهم را در نسخه نهم دیده بودیم برایمان یک چیز بسیار بزرگ محسوب می شد و عاشق آن می‌شدیم اما چون در ابتدا داستانی به آن عظمت و با آن همه پیچش و جذابیت دیدیم دیگر این حنا برایمان رنگی ندارد و دیگر به مانند قبل ندررلم را برای بخش داستانی عناوینش ستایش نمی‌کنیم؛ اما از طرفی هم نمی توان نمره زیادی از یک عنوان فایتینگ به خاطر نبودن یک بخش داستانی فوق‌العاده کم کرد و به همین دلیل شاید نتوان ندررلم را نیز زیاد سرزنش کرد. نکته دیگری که در رابطه با بخش داستانی نیاز به بیان دارد این موضوع است که داستان مورتال کامبت اکس چیزی شبیه یک پل روایت کننده به نظر می‌رسد. فضای تاریک آن و سایه‌ای که بر سر این دنیا می‌افتد و زمانی که با پایانش در می‌آمیزد باعث می شود که بتوانیم برای نسخه بعد امید به داستانی بسیار جذاب‌تری داشته باشیم چرا که این داستان شاید به خودی خود جذابیت ویژه ای نداشته باشد و صرفاً چیزی باشد که روایت می‌شود اما فضاسازی نسبتاً خاصی را برای آینده به ارمغان آورده است.

درست است که بخش داستانی این بار داستانی به جذابیت گذشته ندارد و حتی از روایت چندان خوبی نیز بهره نمی‌برد اما اگر در یک بخش هم موفق و قابل قبول عمل کرده باشد چیزی نبوده جز معرفی شخصیت‌های جدیدی که ندررلم به تازگی در این نسخه برای وارد کردن آن‌ها در بازی اقدام کرده است. به مانند بخش داستانی قسمت نهم در این عنوان نیز این بخش باعث می‌شود که بازی باز بیش از پیش با شخصیت‌ها همزادپنداری کند و در حقیقت آن‌ها درک کند؛ در نظر داشته باشید که این حد شناخت شخصیت‌ها و همزاد پنداری با آنان در هیچ عنوان دیگری در این سبک دیده نمی‌شود.

شاید یکی از ناراحت‌کننده‌ترین اتفاقاتی که در این نسخه روی داد حذف بعضی شخصیت‌های دوست داشتنی مانند “نوب” و … بوده باشد. از طرفی دیگر تعداد شخصیت‌های بازی نیز به طور کلی 24 عدد است. شاید این تعداد شخصیت از نظر بسیاری از طرفداران کم باشد و نتواند خواسته‌های آن‌ها را برآورده کند اما زود قضاوت نکنید چرا که ندررلم این بار با یک حرکت بسیار ویژه این تعداد را 3 برابر کرده است. در حقیقت در همان زمانی که شما قصد انتخاب یک شخصیت برای مبارزه را دارید و از میان 24 شخصیت موجود یکی را انتخاب می کنید مشاهده می کنید که هر شخصیت 3 حالت کاملا متفاوت دارد که باید یکی از آن‌ها را برای بازی انتخاب کنید. این تفاوت فقط در لباس و وسایل داشته وی نیست بلکه حرکت‌های ویژه، کمبو ها و در حقیقت همه چیز آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. بر روی این بخش به حدی عالی کار شده است که به راحتی می توان برای یک مبارزه دو نفره یک شخصیت را انتخاب کرد و هر کس یکی از حالات وی را برگزیند. نکته اینجاست زمانی که این مبارزه را انجام می دهید بر خلاف تفکرتان به هیچ عنوان خسته نخواهید شد چرا که توانایی‌های آن‌ها و سبک مبارزشان آن‌قدر تفاوت دارد که گویا با 2 شخصیت مختلف در حال مبارزه هستید.

درست است که با کارهای بسیاری که ندررلم انجام داده است حقیقتاً کمبود تعداد شخصیت را به سختی احساس می‌کنیم اما شاید بسیاری این سؤال را از سازندگان داشته باشند که چرا بسیاری از شخصیت‌های محبوبشان را حذف کرده‌اند؟ جواب را باید در همان شخصیت‌های موجود جست و جو کرد. در حقیقت سازندگان برای بها دادن و وارد کردن شخصیت‌های جدیدی که تا به امروز در این سری وارد نشده‌اند نیاز داشته‌اند که برخی از شخصیت‌های دیگر را حذف کنند تا بتوانند پر و بال بیشتری به این تازه واردها بدهند که انصافاً هم باید گفت در این کار موفق بوده‌اند و این شخصیت‌های جدید به خوبی جایشان را در دل طرفداران پیدا کرده‌اند. به علاوه این شخصیت‌ها به هیچ عنوان پایین‌تر از سطح شخصیت‌های قدیمی سری نیستند و با توانایی‌ها و سبک‌های مبارزه جدیدشان به این سری را حال و هوای خوبی داده‌اند و آن را از کهنگی به طور کامل بیرون کشیده‌اند. در حقیقت ندررلم می داند که هر چیزی روزی تکراری می شود و اگر هیچ شخصیت جدیدی را وارد سری نکند شاید در یک یا دو نسخه دیگر ضرباتی را از این نبود شخصیت‌های جدید بخورد پس در این عنوان این شخصیت‌های تازه را وارد سری می‌کند تا برای نسخه‌های بعدی دستش چه برای شکل دهی به شالوده داستان و چه برای بخش مبارزات بازتر باشد.

البته باید گفت درست است که این کارها از سوی ندررلم واقعاً قابل‌ستایش است اما از طرفی هم باید گفت که هنوز هم حذف آن شخصیت‌های دوست داشتنی را به طور کامل توجیه نمی‌کند و شاید بتوان بخشی اندک از این اتفاق را گردن کم کاری ندررلم نیز انداخت. علت این سخن نیز مشخص است؛ وارد نسل هشتم شده‌ایم و این عنوان در ابتدا برای نسل هشتم عرضه شده است و بدون شک می‌خواهد استانداردهای نسل هشتمی بودن را داشته باشد، پس این بار بدون انجام ریسک همان موتور مورد اعتماد قبلی یعنی آنریل انجین 3 را برای ساخت عنوانش بیرون می کشد و یک عنوان با گرافیکی نسل هشتمی عرضه می کند. این گرافیک نسل هشتمی طراحی دوباره شخصیت‌ها، لباس‌ها و … را می‌طلبد و این‌ها سبب می شود که ندررلم از آوردن شخصیت‌هایی بیش از این به بازی جلوگیری کند. علت دیگر نبود بعضی شخصیت‌های دوست‌داشتنی و قدیمی را می‌توان یکی از نقاط قوت این عنوان جست‌وجو کرد. ندررلم با آن حالت 3 گانه ای که به هر شخصیت داد جدا از شاهکاری که خلق کرد متأسفانه یا خوشبختانه اصولاً کار ساخت هر شخصیت را 3 برابر کرد و این علل همه دست در دست هم می‌دهند که ندررلم بالاخره بی خیال بعضی از شخصیت‌های قدیمی، حداقل برای این نسخه شود و به همین 24 عدد قناعت کند.

گیم پلی بازی در کل همان نسخه بهبود یافته 2 عنوان قبلی این سری است. مشکلاتی که در بعضی بخش‌های مبارزات 2 عنوان قبلی استودیو به چشم می خورد به طور کامل برطرف شده است و بعضی عناصر تازه‌ی به ارث رسیده از Injustice مانند استفاده از عوامل محیط برای حمله نیز همان‌گونه که گفته شد اضافه شده است. کل‌کل‌های ابتدای مبارزات نیز داستانی مخصوص به خود را دارد. باور کنید در هیچ یک از نسخه های این سری این جذابیت و دقت را در جر و بحث‌ها و رجزخوانی‌های اول مبارزات ندیده بودیم و این عنوان در این بخش عالی عمل کرده است. حرکات X-RAY از نظر کار گرافیکی فقط کمی دقیق تر شده‌اند اما کارگردانی بهتری پیداکرده‌اند به این مفهوم که دوربین هر لحظه را از زاویه‌های بهتری به نمایش می‌گذارد و عمق آن درد و ضربه به خوبی به بازیکنان القا می شود. البته هنوز هم هر شخصیت همان یک حرکت X-RAY را دارد. هر حالت از سه حالت از هر شخصیت، 5 حرکت مخصوص به خود را دارد که این موضوع باعث می‌شود مجموعاً 360 حرکت مخصوص ساخته شده توسط سازندگان را در این عنوان شاهد باشیم که عددی کاملا قابل قبول و حتی فراتر از آن است. حرکات خشونت بار همیشگی این عنوان نیز این بار با کیفیتی بسیار بالاتر و به شکلی زجر دهنده تر در این عنوان می درخشند و در بخش بخش آن‌ها دقت سازندگان و توجه آن‌ها به جزئیات را می‌توان به طور کامل احساس کرد. به طور مثال Fatalaty های یک شخصیت ثابت، بر روی شخصیت‌های مختلف تأثیرات مختلفی دارد و این توجه به جزئیات را بعد از ساعاتی تجربه این عنوان به خوبی در می‌یابید و این توجه جنون بار سازندگان به این حرکات خون آلود را ستایش می‌کنید. گیم پلی بازی این بار چیزهایی را برای راحت تر بازی کردن بازیکنان فراهم آورده است. Easy Fatalaty و قابلیت تازه ای که به بازیکنان اجازه می‌دهد بعضی حرکات دلخواه خود را بر روی صفحه زیر نوار جان شخصیت خود مشاهده کنند نمونه‌ای از این چیزهاست.

یکی دیگر از بخش‌هایی که همواره در گیم پلی این بازی بازیکنان از آن لذت می برند بخش آنلاین و در حقیقت مولتی پلیر آن است. این بخش هم به مانند بخش‌های دیگر گذشته که از بعضی آن‌ها نامبرده نشد دستخوش تغییرات خاصی نشده است و همان حالات سابق را حفظ کرده است. هنوز هم که هنوز است هر وقت از تجربه بخش تک‌نفره آفلاین این عنوان خسته شدید می‌توانید با مراجعه به این بخش ساعات بیشتری از قبل را به تجربه مورتال کمبت X بپردازید و از آن لذت ببرید؛ اما این بار یک بخش جدید در تجربه آنلاین این عنوان به چشم می خورد که تا به امروز خبری از آن نبود. Faction War بخشی جذاب است که بازیکنان در آن یکی از 5 گروه موجود را به عنوان گروه خود بر می گزینند و با رقابت‌هایی که دارند سعی می‌کنند گروه خود را به رتبه اول برسانند.

بخش موسیقی در سری عناوین Mortal Kombat همواره خوب بوده است؛ یعنی نه شاهکاری بوده است که کسی بخواهد جدا به گوش دادن موسیقی‌هایش بپردازد و نه در طول بازی فقدان شدیدی از نبود یک موسیقی جذاب احساس شود. همواره این لقب خوب را یدک می‌کشیده و در همان حد قابل قبول بوده است؛ مورتال کمبت X هم در این بخش از آن مستثنا نیست. البته صداگذاری بخشی دیگری است که در نسخه دهم فرانچایز مورتال کمبت به جرئت می‌توان، بخش صداگذاری را فوق‌العاده دانست و آن را ستایش کرد. صداگذاری عالی و بی نقص شخصیت‌های قدیمی و جدید، صدای خرد شدن استخوان‌های حریف که باور کنید تفاوتی با حقیقت ندارد تنها نمونه‌هایی از این صداگذاری بی نقص هستند که سازندگان در این نسخه انجام داده‌اند.

Mortal Kombat X در بخش گرافیک رسماً نسل هشتمی شده است، از طراحی محیط‌ها گرفته تا لباس تک‌تک حالات کاراکترها، همه در اوج دقت و ظرافت انجام‌شده‌اند و اجرای بازی با رزولوشن 1080 و فریم ریت 60 این عنوان نیز مهری می‌کوبد بر زیر این نوشته که بازی در بخش گرافیک رسماً لایق یک عنوان نسل هشتمی عمل کرده است. افکت‌های موجود در هر محیط، خون‌های ریخته شده بر روی زمین، رعد و برق‌ها و باران‌هایی که در محیط می بارد و به خصوص دقت در نحوه وارد شدن ضربه‌ها بر بدن حریف جلوه‌هایی از این نسل هشتمی بودن گرافیک بازی است که هرکدامشان برای ستایش سازندگان کافی است؛ اما متأسفانه این موضوع همه جا هم صادق نیست؛ دقت کرده‌اید که در بعضی مواقع یک تصویر بسیار با کیفیت در دست دارید و سازندگان آن را به خاطر آن همه ظرافت ستایش می کنید اما وقتی مقداری بر چهره شخصیت موجود در تصویر زوم می‌کنید با تصاویری با کیفیتی کمتر از قبل مواجه می شوید؟ این موضوع در رابطه با گرافیک مورتال کمبت X نیز صادق است. در حقیقت گرافیک بازی و همه چیز آن عالی است اما وقتی در سینماتیک های بخش داستانی و یا در بعضی بخش‌های دیگر دوربین به چهره یک شخصیت نزدیک می شود می بینید که با گرافیکی در حد نسل هفتم طرف هستید. البته این موضوع آن‌قدرها هم آزاردهنده نیست چرا که اصل تجربه شما از این عنوان در همان مبارزات است که در آن‌ها هیچ مشکلی از ناحیه گرافیک احساس نمی‌کنید.

نکته ای هست که لازم است با شما در میان بگذاریم. اگر شما قصد تجربه این عنوان را بر روی کنسول نسل هفتمی خود دارید، نباید انتظار این توصیفات را در گرافیک آن داشته باشید. از طرفی نباید انتظار گرافیکی در حد تصاویر و تریلرهایی که در اینترنت منتشرشده‌اند را داشته باشید چرا که تمام توصیفات این نقد و آن عکس‌ها و تریلرها متعلق به نسخه‌های نسل هشتم است و با سابقه‌ای که از عناوینی که بدین شکل منتشر می‌شوند به یاد داریم اگر از الآن آماده نباشید احتمالاً تو ذوقتان خواهد خورد!

بدون هیچ حرف اضافه در ابتدا می گویم که اگر طرفدار سبک مبارزه‌ای هستید تجربه بازی Mortal Kombat X بر شما واجب است؛ تأکید می کنم واجب است و به هیچ وجه نباید آن را از دست بدهید. این بازی نوآوری‌های بسیاری دارد. جذابیت‌های بسیاری دارد و بسیاری از مشکلاتی که در نسخه‌های قبلی‌اش وجود داشت را دیگر درون خود ندارد. درست است که بازی بعضی شخصیت‌هایی که آن‌ها را بسیار دوست داشتید را ندارد و درست است که داستانی به عظمت نسخه قبل را یدک نمی‌کشد اما آن‌قدر ویژگی جذاب و عالی دارد که می‌توانید این مشکلات را به بزرگواری خود ببخشید و به عمق جنون خون آلودی بروید که ندررلم بازهم برایتان ترتیب داده است.

نویسنده: محمد حسین جعفریان